با سلام، تازههای وب نسخه 15.4 خدمت دوستان ارائه میشود :
1- در محاروه تنظیم که از طریق منوی اصلی صفحه باز میشود گزینهای اضافه شده است که تفویض اختیار گردش کارها را به کار میدهد. این گزینه، کما بیش متناظر گزینه "تفویض اختیار عمومی (تمام نقشها)" در برنامه ویندوز است. محاوره باز شده امکان تفویض اختیار صریح گردش کار به یک کاربر دیگر را میدهد. همچنین از طریق این محاوره تفویض اختیار یکجا و تلویحی "بقیه" گردش کارها به یک کاربر نیز میسر است. در این محاوره ثبت تفویض اختیار جدید یک گردش کار به یک کاربر، تفویض اختیار آن گردش کار به کاربر دیگر را به طور خودکار ملغا میکند. از آنجا که تغییر در فهرست تفویض اختیارها احتمالا فهرست کارهای قابل انجام کاربر را تغییر میدهد، لذا پس از آن کاربر با هشداری در خصوص احتمال به روز نبودن فهرست کارها مواجه میشود.
2- به بخش پایینی کارت کار در فهرست انجام کارها گزینهای به نام "(جزییات انجام وظیفه)" اضافه شده است. این گزینه دسترسی کاربر به محاورهای با همین نام را فراهم میکند. در این محاوره کاربر میتواند، بدون آنکه در طراحی گردش کار ذکر شده باشد، "چک لیستی" از مراحل را برای این کار به خصوص در نظر گرفته و تغییر وضعیت کار را منوط به انجام این مراحل نماید. این مراحل باید توسط خود او یا دیگر کاربران مشارکت کننده در انجام آن کار علامت بخورند. هر مرحله علاوه بر شرح و وضعیت انجام، زمان و کاربری دارد که هنگام انجام آن مرحله به طور خودکار توسط سیستم ثبت میشود. به جز آن هر مرحله فهرستی گزارش گونه نیز دارد که میتواند برای ثبت یا گزارش جزییات بیشتر آن مرحله مورد استفاده کاربران کار قرار گیرد. کاربر و زمان ثبت سطرهای این فهرست هم به صورت خودکار توسط سیستم ثبت میشوند. هنگامی که این امکان توسط چند کاربر مورد استفاده قرار گیرد، جزییات انجام وظیفه ابزاری برای اندرکنش آزاد و از پیش طراحی نشده کاربران انجام دهنده یک کار خاص با همدیگر است. برای تکمیل این کنش متقابل، برگه دیگری هم برای تبادل پیام میان این کاربران پیشبینی شده است تا آنها در آن آزادانه در خصوص جزییات انجام این وظیفه از کار گفتگو کنند. به روز شدن فهرست پیامها، مطابق با رویه متداول پیامرسانها، خودکار است اما میتواند تاخیری تا حدود 30 ثانیه داشته باشد. محتویات محاوره جزییات انجام وظیفه، همانطور که از نام آن برمیآید، متعلق به یک وظیفه خاص از کار است و با انجام شدن وظیفه و تغییر وضعیت، برای انجام وظیفه بعدی کار بازآغاز میشود. برای مراجعه دوباره به این محتوا، گزینهای در برگه تاریخچه از محاوره مشخصات کار هست (در واقع این گزینه در محاورهای است که از آنجا برای هر انجام وظیفه باز میشود). همان محاوره، اما این بار به صورت فقط خواندنی، دسترسی دوباره به گفتگوها و مراحل انجام یک وظیفه خاص از کار را ممکن میکند.
دغدغه: به طور اساسی، اصل مفهوم "وظیفه"، پیشتر یک کار را به قسمتهای کوچکتری تقسیم کرده است. بخش مهمی از امکانات سیستم مدیریت فرآیند اساسا به امر اجرای کنترلشده و قابل پیگیری همین قسمتهای کار توسط یک گروه از کاربران اختصاص دارد. "مرحله" انجام یک وظیفه، آنطور که اینجا تعریف شده است، شکستن بیشتر مفهوم یک وظیفه به قسمتهای باز هم کوچکتر است. به تفاوت این دو توجه داشته باشید، اولی از پیش تعریف شده، ساختارمند، مدون، برای تمام کارهای یک گردش کار یکسان و چند و چونش در اختیار طراح است. بر خلاف آن، ساختار و طراحی و اجرا و کنترل دومی به عهده آن کس یا کسانی است که آن وظیفه خاص از آن کار خاص را اجرا میکنند و طراح اساسا از آن بیاطلاع است. یعنی این شکستن برای همین وظیفه از کار بعدی میتواند از اساس یا نباشد یا به طور کلی متفاوت باشد. تصمیم آن مطلقا با انجام دهندگان بالفعل آن وظیفه خاص از آن کار خواهد بود. یک مخاطره مهم آنست که به اتکاء وجود این امکان، که بیتکلف است و زحمت اولیه کمتری دارد، طراحی صحیح و مدون گردش کار و شکستن "رسمی" آن مورد کمتوجهی قرار گیرد. شکستن "غیر رسمی" (ad hoc) کار توسط مراحل انجام وظیفه باید تنها در امتداد اولی (و نه به عنوان جایگزین آن. یا به قول فلاسفه در طول آن و نه در عرض آن) و برای انواعی از وظیفهها به کار رود که ماهیت غیر قابل پیشبینی دارند. مثلا تماس با مشتری برای پیگیری مطالبات نتیجههای قابل پیشبینی "جواب نداد" یا "به زمان بعدتری موکول کرد" یا امثال آن را دارد. بنابراین باید وظیفهها و وضعیتهای متناظر با آنرا در طراحی لحاظ کرد و بهتر است آن را به جزییات انجام وظیفه موکول نکرد. نکته آنست که تکیه به جزییات انجام وظیفه برای شکستن کارها (به جای طراحی درست و مدون وظیفهها و وضعیتهای گردش کار) در بلند مدت منجر به تولید شکلی از اطلاعات میشود که پردازش ماشینی آنها دشوارتر است. این به آن معنی است که حتی با وجود آنکه این اطلاعات ثبت شدهاند اما از آنجا که ساختیافتگی کمتری دارند، پردازش استنتاجی و محاسباتی آنها دشوارتر و قطعا در مواردی ناممکن است. خلاصه وجود این امکان میتواند باعث ایجاد اغوای کاستن از (یا نیفزودن به) تعداد فیلدها یا وضعیتها یا وظیفههای یک گردشکار شود. در چنین صورتی باید در درستی اتکاء به آن شک کرد و جوانب امر را دوباره سنجید تا مبادا زمینه تولید اطلاعات کمتر پردازشپذیر فراهم شود. بدون شک دوستان با اتکاء به راهنماییهای پرسود آقای نجفی، خود استفادههای بهجا و مفیدی از این امکان یافته و به کاربران منتقل خواهند کرد، به گونهای که مبادا به جای آنکه در تکمیل دیگر امکانات سیستم نقش مثبت بازی کند، ناخواسته به ابزاری ضد ساختار برای کارکرد نظاممند سیستم تبدیل شود.
با احترام