انجمن‌ها

با سلام خدمت همکاران عزیز، این نوشته به تازه‌های نسخه 15.42 می‌پردازد.

بخشی از ویژگی‌های جدیدی که به این نسخه اضافه شده است حاصل پیشنهاد، راهنمایی و کد آقای مومنی بوده است. به جاست از زحمات فراوان ایشان و زمان با ارزشی که در اختیار گذاشتند قدردانی کنم.

1- ویژگی فعال شده در نسخه 15.42 که به مقوله زبان دوم اختصاص داشت در این نسخه غیرفعال شده است. ادامه کار روی این ویژگی به آینده موکول می‌شود. 

2- برگه انجام کارها به کارپوشه تغییر نام داده است. 

3- بعضی از عناصر نمایشی برگه کارپوشه جابجا شده‌اند تا فضای خالی بالای صفحه کمتر شود. 

4- در محاوره کار جدید بعضی از فیلدها به صورت پیش فرض از معرض دید خارج می‌شوند. 

5- برگه گزارش کارها که پیش‌تر به صورت ثابت و به عنوان برگه دوم ظاهر می‌شد، حالا دیگر برگه‌ای ثابت نیست و به درخواست کاربر و از طریق منوی برنامه باز می‌شود. حالا از این نظر مشابه با برگه مرور کارها است.

6- گزینه "کار جدید" به منوی برنامه هم اضافه شده است.

7- به جز موارد بالا، حالا کارهای بعضی از گردش‌کارها نیز در منوی برنامه ظاهر می‌شوند. طراح باید گردش‌کارهایی که قرار است چنین رفتار کنند را در تنظیم‌های برنامه علامت‌گذاری کند. برای این منظور بخش جدید "تنظیمات وب فرآیند" به محاوره تنظیمات سیستم برنامه ویندوز اضافه شده است. 
این ویژگی جدید برای ایجاد دسترسی بهتر به بعضی از انواع کارها (موسوم به کارهای مدیریتی) پیشنهاد شده است. انتظار می‌رود تعداد این دست از کارها زیاد نبوده و انگشت‌شمار باشند. کارهایی که در منو ظاهر می‌شوند دیگر در فهرست معمول کارها حاضر نخواهند شد. از این رو:

الف) آمار کلی کارپوشه این قبیل کارها را منعکس نخواهد کرد. همینطور تمام اطلاعات آماری که در محاوره محدوده قابل دسترس هستند نیز بدون در نظر گرفتن این کارها محاسبه می‌شوند. 
ب) امکان محدود کردن کارها و اعمال فیلتر بر اساس ویژگی‌های ثابت و فیلدهای تعریف شده برای این کارها وجود ندارد. 
پ) از طریق منو تمام وظیفه‌ها و عملیات ویژه هر یک از کارها در دسترس هستند. اما دیگر کارهایی مثل تعویق کار یا جزییات انجام وظیفه و ... که برای کارهای معمول ممکن هستند، برای این دست از کارها در دسترس نیست. دسترسی به محاوره مشخصات کار این دست کارها نیز باید از مسیر گزارش‌ها پیگیری شود.

8- حالا کاربر می‌تواند اتصال خود را قطع کرده و از برنامه خارج شود. این کار فعلا از طریق دکمه خروج بالای صفحه در کنار نام کاربر امکان‌پذیر است. پیش از خروج کاربر با هشدار و پس از آن با محاوره احراز هویت مواجه می‌شود. در صورتی که نیت ورود مجدد به برنامه را داشته باشد می‌تواند از آن استفاده کند. 

9- در هنگام ورود مجدد از مسیر معمول برنامه، آخرین پایگاه داده‌ای که در آن مرورگر اتصال به آن صورت گرفته است به صورت پیش‌فرض انتخاب می‌شود. در ورود از طریق پیوندها، که در آن‌ها محاوره انتخاب پایگاه داده نمایش داده نمی‌شود، طبیعتا تغییری ایجاد نمی‌شود.

10- در هنگام اتصال، اگر در فهرست پایگاه‌های داده‌ای که قرار است برای انتخاب به کاربر پیشنهاد داده شود تنها یک پایگاه داده باشد، از نمایش محاوره انتخاب پایگاه داده صرفنظر شده و اتصال به همان یک پایگاه به صورت خودکار انجام می‌شود. آگاه باشید که با این تغییر، دیگر محتویات این محاوره هم از دیدرس کاربر خارج خواهد بود. احضار این محاوره از طریق گرینه مربوطه در منو کماکان میسر هست. 

11- نظام تازه‌ای برای چینش فیلدها در محاوره‌های طراحی شده برای کاربر به کار گرفته شده است. در نظام پیشین توسط طراح ترتیبی از فیلدها (بر اساس Tab Order) طراحی می‌شد. کاربر نهایی در مورد تعداد ستون‌هایی که فیلدها در آن چیده می‌شدند تعیین تکلیف می‌کرد (یک/دو/سه ستونی یا خودکار) و بر آن اساس فیلدها نمایش داده می‌شدند . حالا اختیار از کاربر نهایی گرفته شده و چینش فیلدها به طراح فرم سپرده شده است. طراح فرض می‌کند که یک جدول فرضی فضای فرم را پوشانده است. او تعیین می‌کند که هر فیلد در کدام ستون از این جدول فرضی قرار گیرد. همچنین او تعیین می‌کند که فیلد از آن ستون تا چند ستون بیشتر گسترده شود. اگر ستونی تعیین نشود ستون اول در نظر گرفته می‌شود. در مورد سطر هم همین اختیار را دارد با این تفاوت که اگر آن‌را تعیین نکند به طور خودکار سطرهای بعدی برای آن فرض می‌شود. پس چهار مقدار سطر، ستون، گستره سطر و گستره ستون را برای هر فیلد تعیین می‌کند. مجموعه اعداد تعیین شده برای تمام فیلدهای حاضر در محاوره ابعاد جدولی را که فیلدها در سطر و ستون‌های آن چیده می‌شوند شکل می‌دهند. با این امکان، طراح فرم می‌تواند به فیلدهای کوچکتر جای کمتر و به فیلدهای بزرگتر جای بیشتری اختصاص دهد. همینطور او می‌تواند جانمایی نسبی برای فیلدها تعیین کند. آگاه باشید که: 

الف) مقادیر پیش‌فرض برای سطر و ستون فیلدها برای محاوره‌های از پیش موجود، مقدار خالی است. مقدار خالی چنان تعبیر می‌شود که نمایش تک ستونی نظام پیشین را بازسازی کند. یعنی فرم‌های طرح شده قبلی چنان دیده خواهند شد که اگر کاربر نمایش تک‌ستونی را برای آن‌ها انتخاب می‌کرد دیده می‌شدند. نتیجه آنکه کاربرانی که پیشتر فرم‌های خود را در شکلی به جز "تک ستونی" (یا در وضعیت "خودکار" بر روی صفحه کوچک) می‌دیدند حالا جانمایی فیلدها در فرم‌های طراحی شده پیشین خود را متفاوت خواهند دید. 

ب) طراحی فرم انجام شده تنها برای صفحه نمایش "به اندازه کافی بزرگ" معتبر در نظر گرفته می‌شود. اندازه صفحه نمایش‌ها متفاوت است و یک کاربر ممکن است از صفحه نمایش کوچکی برای ملاحظه فرمی استفاده کند که با داشتن صفحه نمایش بزرگ در ذهن طراحی شده است. برای این صفحه نمایش، ممکن است طراحی انجام شده طراحی مناسبی نباشد. مثلا یک طراحی سه ستونی ممکن است در یک صفحه نمایش کوچک هم به scroll افقی و هم به scroll عمودی نیاز داشته باشد. این امر ممکن است برای بعضی نامطلوب بنماید. برای آنکه تا جای ممکن scroll در یک بعد باقی بماند، سیستم برای این شرایط در چینش فیلدها دخالت می‌کند و تعداد ستون‌ها را متناسب با اندازه صفحه کاهش می‌دهد. در این صورت فیلدها طوری چیده می‌شوند که تا جای ممکن به طراحی وفادار می‌مانند اما دقیقا آن را دنبال نمی‌کنند. مثلا ممکن بسته به اندازه صفحه، سه ستون را به دو یا یک ستون کاهش دهد. به همین خاطر می‌گوییم طراحی انجام شده برای صفحه نمایش به اندازه کافی بزرگ است. بدون این رفتار، اگر کاربران صفحه کوچک در اولویت باشند، ممکن است طراح را ناچار کنند که برای آن‌ها طراحی را چنان انجام دهد که برای دیگر کاربران بهینه نیست. 

پ)در نظام جدید، این چینش طراح است که ترتیب فیلدها را تعیین می‌کند. بر خلاف قبل Tab Order تعیین کننده اصلی ترتیب نیست.

ت) این نظام جدید، مانند هر نظام مشابهی که جایگاه نسبی برای فیلدها تصور کند، بر این ایده تلویحی استوار است که همواره همه فیلدهای یک فرم با هم نمایش داده می‌شوند. مثلا اگر یک فیلد در طراحی در ستون دوم قرار داده شود، با این فرض است که ستون اول را فیلد دیگری پر کرده است. اگر بنا باشد که فیلد ستون اول، به هر دلیل، نمایش داده نشود، در بسیاری از موارد باقی ماندن فیلد ستون دوم در همان ستون بدون توجیه است. هر چه فیلدهایی که نمایش داده نمی‌شوند بیشتر شود، درستی این گزاره بیشتر خود را نشان می‌دهد. اگر تعداد فیلدهایی که نمایش داده نمی‌شوند از حدی بیشتر شود چینش اولیه فیلدها عموما از نظر بصری بی‌اعتبار می‌شود. 
در طرح پیشین ما امکاناتی در محاوره وجود داشت که حول ثابت نبودن جایگاه فیلدها طراحی شده بود. با وضعیت جدید یا ناچار بودیم آن‌ها را حذف کنیم یا با نظم جدید هماهنگشان کنیم. یکی از این موارد جستجوی فیلدهاست. جستجوی فیلدها در واقع با پنهان کردن فیلدهایی که نامنطبق با شرایط جستجو هستند پیاده‌سازی شده است. برای حفظ سازگاری این ویژگی با وضعیت جدید، نمایش فیلدها در زمانی که نتیجه جستجو باشند، مستقل اندازه صفحه، همیشه نمایشی یک ستونی است. یعنی در هنگام نمایش نتایج جستجوی فیلدها طراحی فرم لحاظ نمی‌شود. 

12- در طراحی فرم‌‌های وظیفه امکانی برای کنترل بعضی از مولفه‌های نمایشی ظاهر شده بر روی صفحه در نظر گرفته شده است. طراح فرم می‌تواند نمایش برگه‌های محاوره انجام وظیفه و بعضی از اجزاء درون آن‌ها را کنترل کند. او می‌تواند همه برگه‌های دیگر محاوره به جز قسمت نمایش فیلدها را حذف کند. به این ترتیب، نمایش محاوره انجام وظیفه‌ای که فقط بر فیلدها تمرکز داشته باشد ممکن خواهد بود. برای ممکن کردن این امر، به طور کلی بعضی از محتواهای محاوره انجام وظیفه جابجا شده‌اند. این امکان فقط برای محاوره انجام وظیفه پیش‌بینی شده و برای محاوره عمومی در دسترس نیست. محاوره عمومی همیشه با همه مولفه‌ها ظاهر می‌شود.

با احترام