در روش مالتی مدیا، منابع دیجیتال فقط به شکل یک ضمیمه برای رکوردهای کتابشناختی هستند و به همین خاطر راه رسیدن به منبع مورد نظر فقط و فقط انجام جستجو براساس اطلاعات یا فراداده های کتابشناختی میباشد. این بدین معنی است که ابتدا باید جستجویی براساس اطلاعات کتابشناختی انجام داد و پس از بررسی رکوردهای یافته شده، اطلاعات کامل رکورد مورد نظر را مشاهده کرد و سپس از طریق لینک مالتی مدیای آن رکورد به خود منبع دست یافت. در این روش مدیریت دسترسی ها به منابع فقط از طریق سیستم عامل انجام می شود که محدودیت ها و دشواریهای خاص خود را دارد. اما در کتابخانه دیجیتال، منابع دیجیتال یک موجودیت مستقل دارند و در نرم افزاری به نام Repository ذخیره، طبقه بندی و مدیریت می شوند. به این ترتیب علاوه بر فراداده های کتابشناختی، فراداده های دیگری از قبیل "نام فایل"، "قالب"، "محتوی"، "شرح"، "کلیدواژه" و ... به این منابع نسبت داده می شود. ضمن اینکه در این نرم افزار تمام متن منابع دیجیتال متنی نیز ایندکس شده و قابل جستجو می باشد. از این لحاظ اهم مزایای کتابخانه دیجیتال نسبت به روش مالتی مدیا به شرح زیر است: 1- جستجوی تمام متن (Full Text) 2- جستجو براساس فرادادههای غیرکتابشناختی ( نام فایل، قالب ، محتوا، حجم فایل، ... ) 3-امکان ذخیره و نگهداری منابع دیجیتال غیرکتابشناختی (منابعی که فهرست نویسی نشده و رکورد کتابشناختی ندارند) 4-طبقه بندی محتوایی 5-مدیریت دسترسی به منابع دیجیتال از داخل نرمافزار 6-امکان استفاده از ابزارهای پیشرفته از قبیل Nosa viewer و استفاده از Watermark برای جلوگیری از کپی غیر مجاز منابع دیجیتال 7- پشتیبانی استاندارد داده های آرشیوی (ISAD) برای مدیریت این گونه اسناد برپایه ساختارهای چندلایه سازمانی